Maccheroni alla Chitarra n° 99 all'uovo

Tagliolini n° 306 behoort tot de familie van de lange pastasoorten in nestvorm en is gemaakt van dikke deegvellen. De oorsprong van dit formaat wordt betwist tussen Genua, Napels en Ciociaria bij Rome. Het is een formaat waarvan is bewezen dat de verspreiding ervan reeds in de 17e eeuw plaatsvond door de uitvaardiging in oktober 1602 van een aankondiging aan de pastaproducenten, waarin deze laatsten werd opgedragen zich precies aan de prijsafspraken te houden voor bepaalde soorten pasta, waaronder ook de "Tagliolini bianchi". Aan hen die deze verordening negeerden werden zware straffen opgelegd. Ook Girolamo Aleandri in "La difesa dell'Adone" (Venetië 1630) heeft het in een beschrijving van het dagelijkse leven aan het hof over tagliolini: "Giuocando alcuni gentilhuomini a sbaraglino in casa del marchese Pepoli, fu da uno di loro detto all'altro per burla che egli era briaco di tagliatelli, cioè di quella minestra di minute fetucce di sfoglia di pasta, che in molti luoghi di Lombardia si dicono lasagnette, e a Roma (se male non mi ricordo) tagliolini". (Terwijl enkele heren backgammon speelden bij markies Pepoli thuis, zei de een voor de grap tegen de ander dat hij dronken was van de tagliatelli, dat wil zeggen, de soep van smalle reepjes van pastavellen, die op veel plaatsen in Lombardije lasagnette worden genoemd, en in Rome (als ik me niet vergis) tagliolini"). Wat de meer recente geschiedenis betreft: in de boerentraditie van de Abruzzen werd tagliolini in kippen- of duivenbouillon geserveerd aan vrouwen die pas bevallen waren, omdat ze voedend en licht verteerbaar waren. Tagliolini doet het dankzij de afmeting uitstekend in heldere soepen met diverse vleessoorten en groenten. Door de natuurlijke veelzijdigheid is tagliolini zelfs lekker in drogepastarecepten met lichte tomaten-, boter- of zachtekaassauzen. In de Napolitaanse regio is het de grondstof voor traditionele ovenschotels of timbalen van pasta. Verkrijgbaar in verpakkingen van 500 g.